popularny.net – codzienny serwis informacyjny. Dobry humor, rozrywka

Warto przeczytać i udostępniać, ponieważ wynika z niego, że rozporządzeniem nie można wprowadzić obowiązku zakrywania ust i nosa przez osoby zdrowe!

Żródło: http://adwokatgidian.pl

Czy nowe rozporządzenie nakłada powszechny obowiązek noszenia maseczek? NIE! Rozporządzenie z dnia 9 października 2020 r. podobnie jak poprzednie rozporządzenie z dnia 7 sierpnia 2020 r. zostało wydane na podstawie art. 46a i 46b ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi. Zgodnie z ww. ustawą obowiązek stosowania środków profilaktycznych (w tym noszenia maseczek) można nałożyć na osoby chore lub podejrzewane o zachorowanie. A zatem rozporządzenie może mieć zastosowanie co najwyżej do tej grupy osób.
Czy zwolnienie z “obowiązku” noszenia maseczki wymaga okazania zaświadczenia od lekarza❓
Nie, obowiązek ten dotyczy tylko osób chorych i podejrzewanych o zachorowanie. Zapewne jednak przepis ten będzie błędnie interpretowany w ten sposób, że każda zdrowa osoba bez maseczki, musi pokazać zaświadczenie. Co jednak bardzo ciekawe, w rozporządzeniu jest mowa o “zaświadczeniu lekarskim” lub “innym dokumencie” potwierdzającym “całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia psychiczne, niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim lub trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa”.
Czym jest “inny dokument”? Definicja legalna “dokumentu” znajduje się w art. 77(3)Kodeksu cywilnego: “Dokumentem jest każdy nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią”. Co to oznacza w praktyce? Że każdy inny nośnik informacji (czyli np. zapisana kartka papieru, wiadomość e-mail, wiadomość SMS) nie będący zaświadczeniem lekarskim, a stwierdzającym powyższą okoliczność, zwalnia z obowiązku noszenia maseczki.
Komu trzeba okazać zaświadczenie lekarskie lub “inny dokument”❓
Policji, straży miejskiej i straży ochrony kolei.
Nie ma znaczenia, w której strefie się znajdujecie – może być żółta, może być czerwona. Zasada jest jedna i ta sama – rozporządzeniem nie można wprowadzić obowiązku zakrywania ust i nosa przez osoby zdrowe.

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 9 października 2020 r.
Poz. 1758
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 9 października 2020 r.
w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii
Na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.1)
) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. Ustala się, że obszarem, na którym wystąpił stan epidemii wywołany zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ze wskazaniem następujących rodzajów obszarów, na których obowiązują dodatkowe
ograniczenia, nakazy i zakazy w związku z wystąpieniem stanu epidemii:
1) obszar obejmujący powiaty, których wykaz jest określony w załączniku do rozporządzenia, zwany dalej „obszarem
czerwonym”;
2) obszar obejmujący powiaty nieobjęte wykazem, o którym mowa w pkt 1, zwany dalej „obszarem żółtym”.
Rozdział 2
Ograniczenia określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek poddania się kwarantannie
i testom diagnostycznym w kierunku SARS-CoV-2
§ 2. 1. Do odwołania wstrzymuje się przemieszczanie się pasażerów w transporcie kolejowym wykonywanym
z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiącej granicę zewnętrzną w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2016, str. 1, z późn. zm.2)
).
2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, osoba przekraczająca granicę Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w ust. 1,
w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązana:
1) przekazać funkcjonariuszowi Straży Granicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży
Granicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 305 i 1610), informację o:
a) adresie miejsca zamieszkania lub pobytu, w którym będzie odbywać obowiązkową kwarantannę, o której mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
b) numerze telefonu do bezpośredniego kontaktu z tą osobą;

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322, 374,
567, 875 i 1493.
2) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 251 z 16.09.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 74
z 18.03.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 327 z 09.12.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 19.09.2018, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 135
z 22.05.2019, str. 27.
Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 1758
2) odbyć, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkową kwarantannę, o której mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi, trwającą 10 dni licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy, wraz z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi.
3. Informację, o której mowa w ust. 2 pkt 1, wraz z innymi danymi osoby, która ją przekazała, pozyskanymi w ramach
kontroli, Straż Graniczna przekazuje:
1) w postaci elektronicznej – do systemu teleinformatycznego udostępnionego przez jednostkę podległą ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia albo
2) w przypadku braku możliwości przekazania informacji i danych w postaci elektronicznej, w postaci papierowej –
przez przekazanie wojewodom kart lokalizacyjnych wypełnionych przez osoby, o których mowa w ust. 2, w celu
wprowadzenia zawartych w nich danych do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w pkt 1.
4. W systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, mogą być również przetwarzane dane innych osób
podlegających obowiązkowej kwarantannie w związku z epidemią, o której mowa w § 1, a także osób podlegających izolacji w warunkach domowych, osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku
SARS-CoV-2, oraz osób zakażonych tym wirusem.
5. Administratorem danych przetwarzanych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, jest minister właściwy do spraw zdrowia.
6. Dane osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2,
w tym dane zawarte w zleceniach wykonania takich testów wystawionych przez podmioty inne niż organy Państwowej
Inspekcji Sanitarnej oraz informacje o wynikach tych testów, niezależnie od podmiotów je zlecających, mogą być również
przetwarzane w systemie teleinformatycznym stanowiącym moduł Krajowego Rejestru Pacjentów z COVID-19 prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy
w Warszawie oraz systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie
informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2020 r. poz. 702 i 1493).
7. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, są udostępniane organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Narodowemu Funduszowi Zdrowia, Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Narodowemu
Instytutowi Zdrowia Publicznego – Państwowemu Zakładowi Higieny, Narodowemu Instytutowi Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowemu Instytutowi Badawczemu w Warszawie, wojewodom, Policji, Straży Granicznej,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Krajowej Administracji Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Ochrony Państwa, Systemowi Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa
Medycznego, ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji, operatorowi wyznaczonemu w rozumieniu art. 3 pkt 13
ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041) oraz podmiotom wykonującym działalność leczniczą w celu realizacji ich zadań ustawowych lub statutowych lub zadań związanych z prowadzeniem działań
dotyczących przeciwdziałania epidemii wywołanej zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Narodowy Fundusz Zdrowia może
udostępnić dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osoby poddanej obowiązkowej kwarantannie, a także osoby podlegającej izolacji w warunkach domowych, świadczeniodawcy podstawowej opieki zdrowotnej wybranemu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 172 i 1493) przez
tę osobę.
8. Podmioty, o których mowa w ust. 5, 7 i 9, uzupełniają lub poprawiają dane przetwarzane w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, w zakresie danych, które przekazują do tego systemu lub do których nadano dostęp w tym systemie umożliwiający edytowanie danych.
9. Dane osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2,
mogą być udostępniane podmiotom odpowiedzialnym za wykonanie tych testów.
10. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osób poddanych obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych:
1) organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej udostępniają na wniosek, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania
lub pobytu tych osób, ośrodka pomocy społecznej, kuratora sądowego lub komornika sądowego złożony w związku
z wykonywanymi czynnościami służbowymi oraz sądu lub prokuratora w związku z prowadzonymi postępowaniami;
2) Policja lub wojewoda udostępniają na wniosek:
a) przedsiębiorcy wykonującego działalność polegającą na zapewnieniu funkcjonowania sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej w rozumieniu art. 3 pkt 11a i 11b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565), którego przedstawiciele realizują czynności związane z funkcjonowaniem tej sieci w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób,
Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 1758
b) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374, 695 i 875), wykonującego działalność
gospodarczą polegającą na dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, świadczeniu usług towarzyszących lub
świadczeniu usług telekomunikacyjnych, którego przedstawiciele realizują czynności związane z funkcjonowaniem tej sieci w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób.
11. Informacja o poddaniu osoby obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, może być przekazywana przez Narodowy Fundusz Zdrowia jednostkom organizacyjnym
publicznej służby krwi.
12. Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
udostępnia dane przetwarzane w Krajowym Rejestrze Pacjentów z COVID-19 ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
13. Testy diagnostyczne w kierunku SARS-CoV-2, w tym testy, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
finansowane ze środków publicznych, są zlecane za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa
w ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem testów zlecanych przez:
1) podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, w tym opiekę zdrowotną
w izolatorium, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego stanowiącego moduł Krajowego Rejestru Pacjentów
z COVID-19 prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie;
2) inne niż określone w pkt 1 podmioty wykonujące działalność leczniczą, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
14. Informacje o wynikach testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 finansowanych ze środków publicznych
są wprowadzane przez medyczne laboratoria diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 do
systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1.
15. W przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, albo systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 13 pkt 1 lub art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia, w przypadku zlecania wykonania testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 w tym systemie,
zlecanie tych testów i przekazywanie ich wyników odbywa się bez pośrednictwa tych systemów.
16. Medyczne laboratoria diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 są obowiązane
przekazywać informację o liczbie wykonanych testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 finansowanych ze środków innych niż środki publiczne, każdego dnia do godziny 10.00, za okres poprzedniej doby, do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, a w przypadku braku dostępu do tego systemu, w postaci elektronicznej, do ministra
właściwego do spraw zdrowia. Po przywróceniu dostępu do systemu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, medyczne laboratoria
diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 są obowiązane uzupełnić informację o liczbie
wykonanych testów.
§ 3. 1. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej
Polskiej, o której mowa w § 2 ust. 1, w ramach wykonywania czynności zawodowych przez:
1) załogę statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1378);
2) rybaków w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U.
poz. 2197) lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1353), zwanej dalej „ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także:
a) marynarzy lub rybaków udających się do portu, również innym niż statek środkiem transportu, celem podjęcia zatrudnienia na statku, lub powracających do miejsca zamieszkania, również innym niż statek środkiem transportu,
po zakończeniu zatrudnienia na statku – także tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) osoby wykonujące pracę lub świadczące usługi na statkach lub morskich platformach wydobywczych
i wiertniczych, w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę;
3) członków załogi, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1568, 1901 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), w tym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż
statek, w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach
żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 993);
Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 1758
4) załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim;
5) osoby wykonujące w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub
realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu
w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego
gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554, 1724 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284, 1086 i 1378), strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu
i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 191, 284 i 1086) lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji
strategicznych inwestycji w sektorze naftowym (Dz. U. poz. 630 oraz z 2020 r. poz. 284, 471 i 1378);
6) kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z 2020 r. poz. 875 i 1087);
7) kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o transporcie drogowym powracających z zagranicy albo przejeżdżających przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tranzytem innymi środkami transportu niż pojazd, którym jest wykonywany transport drogowy:
a) w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do
transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również
uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1, z późn. zm.3)
), na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa,
b) po odebraniu za granicą odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu wymienionym w lit. a, oraz po przerwie
w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie
pracy kierowców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1412);
8) obsadę pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie
ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 360 i 1476, z 2016 r.
poz. 1849 oraz z 2019 r. poz. 964 i 2352), oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu
towarowego w ramach międzynarodowego transportu kolejowego, wykonujących czynności zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym, na podstawie listy stanowiącej wykaz tych osób przekazanej przez
przewoźnika albo zarządcę infrastruktury kolejowej do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, który przekazuje ją
do Komendanta Głównego Straży Granicznej;
9) kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej
masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy;
10) kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą w zarobkowym międzynarodowym transporcie drogowym
osób.
2. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w § 2 ust. 1:
1) w celu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, które znajduje się po obu stronach tej granicy;
2) przez żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub żołnierzy wojsk sojuszniczych, funkcjonariuszy Policji,
Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej
oraz Służby Ochrony Państwa, inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, wykonujących zadania służbowe;
3) przez członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych oraz
członków ich rodzin, a także przez inne osoby przekraczające granicę na podstawie paszportu dyplomatycznego;
4) przez inspektorów administracji morskiej lub uznanej organizacji, o której mowa w przepisach o bezpieczeństwie
morskim, którzy przekraczają granicę w celu przeprowadzenia inspekcji;

3) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 51 z 26.02.2008, str. 27, Dz. Urz. UE L 300
z 14.11.2009, str. 88, Dz. Urz. UE L 48 z 23.02.2011, str. 19, Dz. Urz. UE L 178 z 10.07.2012, str. 4, Dz. Urz. UE L 158
z 10.06.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 293 z 09.10.2014, str. 60, Dz. Urz. UE L 272
z 16.10.2015, str. 15, Dz. Urz. UE L 195 z 20.07.2016, str. 83 oraz Dz. Urz. UE L 249 z 31.07.2020, str. 1.
Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 1758
5) przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej
oraz ich małżonków i dzieci;
6) przez uczniów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej i ich opiekunów, którzy przekraczają granicę wraz
z uczniami w celu umożliwienia tej nauki;
7) w celu przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca zamieszkania lub pobytu przez cudzoziemców posiadających zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej oraz ich małżonków i dzieci;
8) przez osoby odbywające żeglugę pływającymi jednostkami rekreacyjnymi pomiędzy portami państw członkowskich
Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym, bez zawijania do portów państw trzecich;
9) przez studentów, uczestników studiów podyplomowych, kształcenia specjalistycznego i innych form kształcenia,
a także doktorantów kształcących się w Rzeczypospolitej Polskiej;
10) przez osoby prowadzące działalność naukową w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo
o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086) w Rzeczypospolitej Polskiej;
11) przez pasażera statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, wykonującego lot międzynarodowy z lotniska położonego na terytorium państwa nieobjętego zakazami w ruchu lotniczym
określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze,
z wyjątkiem pasażera statku powietrznego wykonującego lot międzynarodowy z lotniska położonego na terytorium
Republiki Białorusi, Ukrainy albo Federacji Rosyjskiej;
12) przez obywateli Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemców, którzy są małżonkami albo dziećmi obywateli Rzeczypospolitej Polskiej albo pozostają pod stałą opieką obywateli Rzeczypospolitej Polskiej;
13) przez osoby wykonujące za granicą prace związane z ochroną polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą, w tym
prace konserwatorskie, inwentaryzacyjne i badawcze, realizowane w ramach projektów finansowanych ze środków
ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub środków państwowych instytucji kultury, których organizatorem jest ten minister;
14) przez osoby biorące udział w charakterze zawodnika, członka sztabu szkoleniowego, lekarza, fizjoterapeuty lub sędziego, w międzynarodowych zawodach sportowych organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
międzynarodową federację sportową działającą w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub inną uznaną przez
Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo organizowanych przez międzynarodową organizację sportową o zasięgu
kontynentalnym należącą do takiej federacji lub polski związek sportowy, a także przez akredytowanych dziennikarzy.
3. Przekraczając granicę Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w § 2 ust. 1, osoby, o których mowa w ust. 2:
1) pkt 6 – są obowiązane udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej pobieranie nauki w Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) pkt 9 i 10 – są obowiązane udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej kształcenie się lub prowadzenie
działalności naukowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) pkt 14 – są obowiązane udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej pismem wystawionym przez organizatora zawodów sportowych lub poświadczonym przez właściwy w danym sporcie polski związek sportowy: fakt odbywania się zawodów sportowych, o których mowa w ust. 2 pkt 14, ich termin oraz charakter uczestnictwa.
4. Państwowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być
obowiązkowa kwarantanna, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia
2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, lub inny upoważniony przez Głównego
Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach, decyduje o skróceniu lub zwolnieniu z obowiązku jej odbycia.
§ 4. 1. Obowiązek, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, jest równoważny z obowiązkiem wynikającym z art. 34 ust. 2
ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Decyzji organu
inspekcji sanitarnej nie wydaje się.
Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 1758
2. Osoba odbywająca obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, informuje pracodawcę o jej odbywaniu. Informację tę przekazuje się za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym
przez telefon.
3. W celu wypłaty osobie odbywającej obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, za okres jej
trwania, wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r.
poz. 1320), lub świadczenia pieniężnego z tytułu choroby określonego w odrębnych przepisach, osoba ta, w terminie 3 dni
roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, składa pracodawcy lub
podmiotowi zobowiązanemu do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby pisemne oświadczenie potwierdzające
odbycie obowiązkowej kwarantanny. Oświadczenie to można złożyć za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub
systemów łączności.
4. Płatnik składek, który nie jest obowiązany do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, niezwłocznie, nie
później niż w terminie 7 dni, przekazuje oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Oświadczenie to stanowi także dowód usprawiedliwiający nieobecność w pracy w okresie odbywania obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2. Oświadczenie to można złożyć za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) dane osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, jeżeli go posiada,
c) serię i numer paszportu, jeżeli był okazywany funkcjonariuszowi Straży Granicznej w ramach kontroli;
2) dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, i dzień jej zakończenia;
3) podpis osoby, która odbyła obowiązkową kwarantannę, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 2.
6. Pracodawca lub podmiot zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia albo świadczenia pieniężnego z tytułu choroby,
o których mowa w ust. 3, może wystąpić do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji danych zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3. Wystąpienie wymaga uzasadnienia.
7. Przepisy ust. 2–6 stosuje się również w przypadku osób będących adresatami decyzji przekazanych w sposób inny
niż na piśmie, o których mowa w art. 33 ust. 3a ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi.
§ 5. 1. Osoba poddana obowiązkowej kwarantannie na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r.
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi odbywa ją razem z osobami wspólnie zamieszkującymi lub gospodarującymi. Informuje ona Policję albo organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej o imieniu i nazwisku oraz
numerze PESEL i numerze telefonu tych osób, jeżeli go posiadają. Informację tę przekazuje się za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym przez telefon.
2. Do osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, o których mowa w ust. 1 oraz § 2 ust. 2 pkt 2, stosuje się
przepisy § 4.
Rozdział 3
Ograniczenia, zakazy i nakazy wspólne dla obszaru czerwonego i obszaru żółtego
§ 6. 1. Do odwołania ustanawia się zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) oraz przez
inne podmioty działalności polegającej na prowadzeniu dyskotek i klubów nocnych lub działalności, która polega na udostępnieniu miejsca do tańczenia organizowanego w pomieszczeniach lub w innych miejscach o zamkniętej przestrzeni.
2. Prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374
i 568) jest dopuszczalne, z wyłączeniem działalności, o której mowa w ust. 1, wykonywanej na terenie prowadzenia usług
hotelarskich; przepisy ust. 7 pkt 1, § 29 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 oraz § 30 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, ust. 3 pkt 1 lit. d i pkt 2 stosuje
się.
3. Do odwołania prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej z fryzjerstwem i pozostałymi zabiegami kosmetycznymi
(ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.02.Z) oraz związanej z działalnością salonów tatuażu
Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 1758
i piercingu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.09.Z) jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby w miejscu, w którym jest prowadzona ta działalność, przebywali wyłącznie obsługa oraz obsługiwani klienci,
a w przypadku gdy klient wymaga opieki, także jego opiekun.
4. Do odwołania prowadzenie przez przewoźnika lotniczego w rozumieniu art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. –
Prawo lotnicze działalności związanej z przewozem lotniczym pasażerskim jest dopuszczalne, pod warunkiem:
1) zapewnienia płynów do dezynfekcji rąk na pokładzie statku powietrznego;
2) dezynfekcji statku powietrznego:
a) raz na dobę w przypadku wykonywania operacji lotniczych z pasażerami,
b) po każdej operacji lotniczej z osobą chorą albo z podejrzeniem zakażenia chorobą zakaźną,
c) przed i po każdej operacji lotniczej z pasażerami trwającej co najmniej 6 godzin;
3) przekazania pasażerom, za pośrednictwem personelu pokładowego, do wypełnienia formularzy kart lokalizacji podróżnego dla celów zdrowotnych oraz odebrania wypełnionych kart – w przypadku gdy pasażer przekracza granicę
państwową w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Personel pokładowy przekazuje karty lokalizacji podróżnego dla celów zdrowotnych, o których mowa
w ust. 4 pkt 3, osobie wyznaczonej przez zarządzającego lotniskiem.
6. Osoba wyznaczona przez zarządzającego lotniskiem przekazuje karty lokalizacji podróżnego dla celów zdrowotnych, o których mowa w ust. 4 pkt 3, właściwemu miejscowo wojewodzie w celu wprowadzenia zawartych w nich danych
do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1.
7. Do odwołania prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej
w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0) jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby:
1) z aquaparków korzystało nie więcej osób, niż wynosi 75% obłożenia obiektu;
2) działalność rozrywkowa i rekreacyjna odbywała się z ograniczeniem do nie więcej niż 150 uczestników, z wyjątkiem
wskazanej w ust. 1.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, nie stosuje się ograniczenia limitu osób, o którym mowa
w § 28 ust. 9 pkt 1.
§ 7. 1. Do odwołania osoby przebywające:
1) w obiekcie handlowym lub usługowym o powierzchni sprzedaży lub świadczenia usług powyżej 2000 m
2
,
2) w placówce handlowej w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele
i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. z 2019 r. poz. 466),
3) na stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele
i święta oraz w niektóre inne dni,
4) w miejscu prowadzenia sprzedaży na targowisku (straganie)
– są obowiązane nosić rękawiczki jednorazowe lub stosować środki do dezynfekcji rąk.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy osób, które nie mogą zakładać lub zdejmować rękawiczek
z powodu stanu zdrowia, całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej
w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim, lub osoby mającej trudności z samodzielnym założeniem lub zdjęciem rękawiczek; okazanie orzeczenia lub zaświadczenia w tym zakresie nie jest wymagane.
3. Do odwołania:
1) obiekty handlowe lub usługowe o powierzchni sprzedaży lub świadczenia usług powyżej 2000 m
2
, placówki handlowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz
w niektóre inne dni oraz zarządzający targowiskami (straganami) są obowiązani zapewnić rękawiczki jednorazowe
lub środki do dezynfekcji rąk;
2) obiekty handlowe lub usługowe o powierzchni sprzedaży lub świadczenia usług powyżej 2000 m
2
oraz placówki
handlowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz
w niektóre inne dni są obowiązane dokonywać, w godzinach ich otwarcia, co najmniej raz na godzinę, dezynfekcji
stanowiska kasowego lub stanowiska obsługi, lub dystrybutora na stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8
ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni;
Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 1758
3) zakłady pracy są obowiązane zapewnić:
a) osobom zatrudnionym niezależnie od podstawy zatrudnienia rękawiczki jednorazowe lub środki do dezynfekcji
rąk,
b) odległość między stanowiskami pracy wynoszącą co najmniej 1,5 m, chyba że jest to niemożliwe ze względu na
charakter działalności wykonywanej w danym zakładzie pracy, a zakład ten zapewnia środki ochrony osobistej
związane ze zwalczaniem epidemii.
§ 8. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia rehabilitacji leczniczej w ośrodku rehabilitacyjnym w systemie stacjonarnym przez osoby uprawnione, o których mowa w § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października
2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na usługi rehabilitacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 277), jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia turnusu rehabilitacyjnego.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 jest zawiadomienie o skierowaniu na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa
w § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na usługi rehabilitacyjne, wystawione przez właściwą jednostkę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zlecenia na wykonanie testu
diagnostycznego dokonuje ośrodek rehabilitacyjny będący podmiotem wykonującym działalność leczniczą, do którego
osoba uprawniona została skierowana na rehabilitację leczniczą. Testy te są finansowane ze środków publicznych.
§ 9. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia:
1) leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej,
2) świadczeń uzdrowiskowego leczenia sanatoryjnego dzieci wykonywanego pod opieką dorosłych
– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 pacjenta oraz opiekuna dziecka, o którym mowa
w pkt 2, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych
jest skierowanie na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, o którym mowa w art. 33 ustawy z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 1398, 1492, 1493 i 1578), potwierdzone przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na zasadach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych albo wydana przez Narodowy Fundusz Zdrowia informacja o tym
skierowaniu, w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1.
§ 10. 1. Warunkiem rozpoczęcia rehabilitacji leczniczej w zakładach rehabilitacji leczniczej, dla których podmiotem
tworzącym jest Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, jest negatywny wynik testu diagnostycznego
w kierunku SARS-CoV-2 pacjenta, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia rehabilitacji leczniczej.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych
pacjentowi zakwalifikowanemu na rehabilitację leczniczą w zakładach rehabilitacji leczniczej, o których mowa
w art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2020 r. poz. 174
i 782), jest prawomocne orzeczenie lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub orzeczenie
komisji lekarskiej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, wydane w postępowaniu orzeczniczym dla ustalenia
prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników oraz zawierające wskazania do rehabilitacji leczniczej albo
wniosek, sporządzony przez lekarza prowadzącego leczenie, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 lipca 2013 r. w sprawie warunków i trybu kierowania przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne (Dz. U.
poz. 860), potwierdzone przez jednostki organizacyjne Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
§ 11. Do odwołania warunkiem uczestnictwa w projekcie „Wypracowanie i pilotażowe wdrożenie modelu kompleksowej rehabilitacji umożliwiającej podjęcie lub powrót do pracy” realizowanym przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji
Osób Niepełnosprawnych jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 z materiału pobranego
w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia uczestnictwa w projekcie. Podstawą do wykonania
takiego testu jest informacja o skierowaniu na kompleksową rehabilitację wystawiana przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Testy te są finansowane ze środków publicznych.
Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 1758
§ 12. 1. Do odwołania warunkiem przyjęcia do:
1) zakładu opiekuńczo-leczniczego,
2) zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego
– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 pacjenta z materiału pobranego w terminie nie
wcześniejszym niż 6 dni przed terminem przyjęcia do zakładu.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych
jest skierowanie, o którym mowa w art. 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
§ 13. 1. Do odwołania warunkiem przyjęcia do:
1) hospicjum stacjonarnego,
2) oddziału medycyny paliatywnej
– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 pacjenta z materiału pobranego w terminie nie
wcześniejszym niż 6 dni przed terminem przyjęcia do hospicjum lub oddziału.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych
jest skierowanie do hospicjum lub oddziału, o których mowa w ust. 1.
3. Wynik testu, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagany w sytuacji wymagającej, ze względu na stan zdrowia pacjenta, pilnego albo natychmiastowego przyjęcia pacjenta do hospicjum lub oddziału, o których mowa w ust. 1. W takim
przypadku test diagnostyczny finansowany ze środków publicznych jest wykonywany niezwłocznie po przyjęciu pacjenta
do hospicjum lub oddziału, o których mowa w ust. 1.
§ 14. 1. Do odwołania warunkiem przyjęcia do domu pomocy społecznej jest negatywny wynik testu diagnostycznego
w kierunku SARS-CoV-2 z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed wyznaczonym terminem
przyjęcia.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych,
jest decyzja o skierowaniu do domu pomocy społecznej lub decyzja o umieszczeniu w domu pomocy społecznej, wydane
na podstawie art. 59 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818
i 2473), albo orzeczenie sądu opiekuńczego o przyjęciu do domu pomocy społecznej.
§ 15. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia rehabilitacji w ramach turnusu rehabilitacyjnego, o którym mowa
w art. 10c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875), jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2
z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia turnusu rehabilitacyjnego:
1) uczestnika turnusu;
2) opiekuna uczestnika turnusu, jeżeli konieczność jego obecności wynika z wniosku lekarza.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 finansowanego ze środków publicznych
jest kopia wniosku lekarza, pod którego opieką znajduje się osoba niepełnosprawna, o skierowanie na turnus rehabilitacyjny, który stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r.
w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz. U. poz. 1694 oraz z 2014 r. poz. 1937), wraz z kopią informacji o wyborze
turnusu rehabilitacyjnego, stanowiącą załącznik nr 3 do tego rozporządzenia, oraz kopią informacji o przyznaniu dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wydanej przez organ rozpatrujący
wnioski o dofinansowanie.
§ 16. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia działań realizowanych w ramach turnusów leczniczo-profilaktycznych
w podmiotach leczniczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej przez osoby uprawnione, o których mowa w:
1) art. 67 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 860),
2) art. 4a ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz
Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1221),
Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 1758
3) art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510 oraz z 2019 r. poz. 1726)
– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 osoby uprawnionej oraz pełnoletniego najbliższego członka rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726), z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem
rozpoczęcia turnusu leczniczo-profilaktycznego.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, o którym mowa w ust. 1, finansowanego
ze środków publicznych jest skierowanie właściwego podmiotu kierującego osobę uprawnioną albo osobę uprawnioną
wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa na turnus leczniczo-profilaktyczny.
3. Informację o skierowaniu na turnus leczniczo-profilaktyczny osób, o których mowa w ust. 2, podmiot prowadzący
turnus przekazuje do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 17. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia turnusów leczniczo-profilaktycznych w podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia
opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, przez osoby uprawnione,
o których mowa w:
1) art. 145ga ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360, 956 i 1610),
2) art. 49i ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1123 i 1610),
3) art. 144a ust. 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 384, 695 i 1610),
4) art. 147j ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 osoby uprawnionej oraz pełnoletniego najbliższego członka rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia turnusu leczniczo-
-profilaktycznego.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, o którym mowa w ust. 1, finansowanego
ze środków publicznych jest skierowanie właściwego podmiotu kierującego osobę uprawnioną albo osobę uprawnioną
wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.
o weteranach działań poza granicami państwa na turnus leczniczo-profilaktyczny.
3. Informację o skierowaniu na turnus leczniczo-profilaktyczny osób, o których mowa w ust. 2, podmiot prowadzący
turnus przekazuje do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 18. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia turnusów readaptacyjno-kondycyjnych w:
1) podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane
stacjonarne i całodobowe świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji
uzdrowiskowej,
2) jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej
– przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza
granicami państwa, jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 osoby uprawnionej oraz pełnoletniego najbliższego członka rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań
poza granicami państwa, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia turnusu readaptacyjno-kondycyjnego.
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, o którym mowa w ust. 1, finansowanego
ze środków publicznych jest skierowanie właściwego podmiotu kierującego osobę uprawnioną albo osobę uprawnioną
wraz z jej pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.
o weteranach działań poza granicami państwa na turnus readaptacyjno-kondycyjny.
3. Informację o skierowaniu na turnus readaptacyjno-kondycyjny osób, o których mowa w ust. 2, podmiot prowadzący turnus przekazuje do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 19. 1. Do odwołania warunkiem rozpoczęcia turnusów antystresowych w podmiotach leczniczych utworzonych
i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz Służby Ochrony Państwa jest negatywny wynik testu diagnostycznego
w kierunku SARS-CoV-2, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia
turnusu antystresowego.
Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 1758
2. Podstawą do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, o którym mowa w ust. 1, finansowanego
ze środków publicznych jest skierowanie właściwego podmiotu kierującego funkcjonariusza lub pracownika Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz Służby Ochrony Państwa na turnus antystresowy.
3. Informację o skierowaniu na turnus antystresowy, o którym mowa w ust. 2, podmiot prowadzący turnus przekazuje
do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 20. 1. Świadczeniobiorca, który rozpoczął leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową przed dniem
14 marca 2020 r. i przerwał to leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową po dniu 13 marca 2020 r., przed
upływem 15. dnia przewidzianego programem pobytu, może kontynuować jego realizację od dnia 15 czerwca 2020 r. na
podstawie dotychczasowego skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, o którym mowa
w art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
2. Kontynuacja realizacji leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, o której mowa w ust. 1, odbywa
się na dotychczasowych warunkach realizacji świadczenia, przy uwzględnieniu liczby dni pobytu wykorzystanych przez
świadczeniobiorcę przed przerwaniem jego realizacji i związanych z tym wzajemnych praw i obowiązków świadczeniodawcy i świadczeniobiorcy.
3. Odpłatność, o której mowa w art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, należną za dni przypadające na kontynuację realizacji świadczenia, oblicza się
według poziomu odpłatności dla I okresu rozliczeniowego, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 31d
tej ustawy.
4. Świadczeniodawca, u którego świadczeniobiorca przerwał pobyt, uzgadnia ze świadczeniobiorcą termin rozpoczęcia kontynuacji leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, o której mowa w ust. 2. Termin ten nie może
być późniejszy niż dzień 31 grudnia 2020 r.
5. Informację:
1) w przedmiocie planowanej kontynuacji przerwanych świadczeń, po dokonaniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 4,
2) o zrealizowanych świadczeniach, o których mowa w ust. 1
– świadczeniodawca niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 21. 1. Świadczeniobiorca, który w okresie od dnia 14 marca 2020 r. do dnia 14 czerwca 2020 r. nie rozpoczął leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej zgodnie z datą wynikającą ze skierowania potwierdzonego przez
oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie
art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
może zrealizować powyższe świadczenie na podstawie tego skierowania od dnia 15 czerwca 2020 r. z uwzględnieniem
miejsca na liście świadczeniobiorców, o której mowa w tych przepisach.
2. Warunkiem realizacji świadczenia przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, jest przekazanie skierowania
do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie do dnia 31 lipca 2020 r.
3. Do skierowania potwierdzonego przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych doręczanego świadczeniobiorcom w miesiącu czerwcu 2020 r. nie stosuje
się terminu doręczenia świadczeniobiorcy potwierdzonego skierowania, o którym mowa w tych przepisach.
§ 22. 1. Do odwołania podmioty udzielające świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności potwierdzają tożsamość świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 50 ust. 2 pkt 1 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na podstawie danych przekazanych przez tego świadczeniobiorcę za pośrednictwem tych systemów, w tym przez telefon.
2. W razie niepotwierdzenia prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej w sposób określony w art. 50
ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
świadczeniobiorca może złożyć oświadczenie o przysługującym mu prawie do świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem systemów, o których mowa w ust. 1, w tym przez telefon. Przepisów art. 50 ust. 6, 8 i 10 ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie stosuje się.
3. Wymóg, o którym mowa w art. 20 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, dostarczenia oryginału skierowania nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia wpisania na listę oczekujących na udzielenie świadczenia nie ma zastosowania do odwołania.
Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 1758
4. Świadczeniobiorca ma obowiązek dostarczyć świadczeniodawcy oryginał skierowania w terminie 21 dni od dnia
odwołania stanu epidemii, jednakże nie później niż w dniu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej wykonywanego na
podstawie tego skierowania.
5. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, przy braku możliwości dostarczenia skierowania, świadczeniobiorca przekazuje w dniu udzielenia
świadczenia skan albo zdjęcie skierowania za pośrednictwem tych systemów, albo, jeżeli nie ma takiej możliwości, przekazuje świadczeniodawcy dane uwidocznione na tym skierowaniu.
6. Warunek opatrzenia informacji o wystawionym skierowaniu podpisem osoby wystawiającej skierowanie, o którym
mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem rozwiązań
w obszarze e-zdrowia (Dz. U. poz. 1590), może nie być stosowany, w przypadku gdy świadczeniodawca z przyczyn organizacyjno-technicznych nie może zidentyfikować i określić odpowiedniego statusu tego skierowania w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia. W takim
przypadku jest wystarczające podanie przez świadczeniobiorcę, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub
systemów łączności, podstawowych informacji zawartych w skierowaniu oraz:
1) klucza dostępu do skierowania, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, albo
2) kodu dostępu, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz numeru PESEL, a w przypadku jego braku – serii i numeru
paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, albo
3) numeru identyfikującego skierowanie.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, świadczeniobiorca składa oświadczenie o niedokonaniu zgłoszenia w celu
udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej u innego świadczeniodawcy na podstawie tego skierowania. Oświadczenie to
może zostać złożone za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
8. Do odwołania świadczeniobiorca, który nie zgłosił się na ustalony termin udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej
i został z tego powodu skreślony z listy oczekujących, o której mowa w art. 20 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podlega przywróceniu na tę listę bez konieczności
uprawdopodobnienia, że niezgłoszenie się nastąpiło z powodu siły wyższej. Wniosek o przywrócenie na listę oczekujących,
o którym mowa w art. 20 ust. 10f ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, świadczeniobiorca zgłasza nie później niż w terminie 14 dni od dnia odwołania stanu epidemii.
9. Dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, może zawierać dane inne niż wskazane w art. 50 ust. 5 tej ustawy,
w szczególności informację o poddaniu świadczeniobiorcy obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
10. Do odwołania zlecenie wykonania badania laboratoryjnego polegającego na wykonaniu testu diagnostycznego
w kierunku SARS-CoV-2, następujące za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1,
uznaje się za spełniające standardy jakości, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy
z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 849 oraz z 2020 r. poz. 567 i 1493).
11. Do odwołania oświadczenia woli świadczeniobiorców o wyborze świadczeniodawcy, lekarza podstawowej opieki
zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej mogą być składane
zgodnie z wzorami obowiązującymi w dniu 13 marca 2020 r.
§ 23. 1. Zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne i zlecenia naprawy, o których mowa w art. 38 ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 357, 945 i 1493), mogą być wystawiane, do odwołania, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
2. W przypadku braku możliwości weryfikacji zleceń, o których mowa w ust. 1, i potwierdzenia posiadania prawa do
świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem serwisów internetowych lub usług informatycznych Narodowego Funduszu
Zdrowia, weryfikacja i potwierdzenie mogą nastąpić, do odwołania, za pośrednictwem innych systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
3. Do odwołania osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r.
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, mogą nie przekazywać odpowiednio formularzy:
ZLK 1 Zgłoszenie podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej oraz ZLB 1 Zgłoszenie dodatniego wyniku
badania w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych, dotyczących zakażenia SARS-CoV-2, pod warunkiem
zlecania wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 oraz przekazania jego wyniku za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1.
Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 1758
4. W przypadku braku możliwości dołączenia do wniosku o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaopatrzenia w wyroby medyczne, potwierdzonej za zgodność przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne, kopii zrealizowanego zlecenia, o której mowa w § 11
ust. 4 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 926 oraz z 2019 r. poz. 1275), wprowadza się, do odwołania, możliwość dołączenia do
wniosku potwierdzonej przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne kopii dokumentu potwierdzającego odbiór wyrobu medycznego, który zawiera unikalny numer identyfikacyjny nadany przez system
informatyczny Narodowego Funduszu Zdrowia, wystawiony przez świadczeniodawcę realizującego zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne wraz z fakturą określającą cenę nabycia z wyodrębnioną kwotą opłacaną w ramach ubezpieczenia
zdrowotnego oraz kwotą udziału własnego lub inny dokument potwierdzający zakup.
§ 24. 1. Do odwołania wykonywanie zadań przez urząd administracji publicznej lub jednostkę organizacyjną wykonującą zadania o charakterze publicznym może podlegać ograniczeniu polegającym na wykonywaniu wyłącznie zadań niezbędnych do zapewnienia pomocy obywatelom.
2. Do odwołania w urzędach administracji publicznej lub jednostkach organizacyjnych wykonujących zadania
o charakterze publicznym dopuszczalna liczba interesantów przebywających, w tym samym czasie, w jednym pomieszczeniu nie może być większa niż 1 osoba na jedno stanowisko obsługi, z wyłączeniem osób realizujących zadania w zakresie
obsługi interesantów.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do:
1) dziecka do ukończenia 13. roku życia;
2) osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności, osoby z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osoby z orzeczeniem
o potrzebie kształcenia specjalnego lub osoby, która ze względu na stan zdrowia nie może poruszać się samodzielnie;
3) osoby o ograniczonej możliwości prowadzenia własnych spraw w urzędzie;
4) osoby wymagającej pomocy tłumacza;
5) innej osoby, w przypadkach wynikających z odrębnych przepisów.
4. Do zadań, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności sprawy z zakresu:
1) rejestracji stanu cywilnego;
2) ewidencji ludności i dowodów osobistych;
3) pomocy społecznej;
4) świadczenia usług komunalnych;
5) działania urzędów pracy, w tym wsparcia przedsiębiorców w związku z epidemią wywołaną zakażeniami wirusem
SARS-CoV-2;
6) wydawania praw jazdy, dowodów rejestracyjnych i innych dokumentów komunikacyjnych;
7) budownictwa oraz planowania i zagospodarowania przestrzennego, w tym dotyczące:
a) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydawanych na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, 471, 782, 1086 i 1378),
b) decyzji o pozwoleniu na budowę, sprzeciwu do zgłoszenia robót budowlanych lub decyzji o pozwoleniu na użytkowanie wydawanych na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r.
poz. 1333),
c) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia
2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1363),
d) decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1043 i 1378);
8) ochrony środowiska, w tym dotyczące:
a) decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji wydawanej na podstawie ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2020 r. poz. 283, 284, 322, 471
i 1378),
Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 1758
b) decyzji zezwalającej na usunięcie drzew lub krzewów wydawanej na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55, 471 i 1378),
c) wydawania zezwoleń na przetwarzanie odpadów, zezwoleń na zbieranie odpadów, decyzji o uznaniu przedmiotu
lub substancji za produkt uboczny oraz decyzji o odmowie uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny, na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875),
d) decyzji dotyczących pozwoleń zintegrowanych na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378 i 1565),
e) zgłoszenia instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogącej negatywnie oddziaływać na środowisko,
na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
9) korzystania z wód, w zakresie zgody wodnoprawnej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo
wodne (Dz. U. z 2020 r. poz. 310, 284, 695, 782, 875 i 1378);
10) przebudowy lub remontu infrastruktury telekomunikacyjnej istniejącej w pasie drogowym drogi publicznej, lokalizowania
infrastruktury telekomunikacyjnej w pasie drogowym drogi publicznej, udostępnienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu kanału technologicznego oraz zajęcia pasa drogowego drogi publicznej w celu umieszczenia w nim infrastruktury
telekomunikacyjnej lub prowadzenia robót w tym pasie dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej, o których mowa
w art. 38–40 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, 471 i 1087).
5. Decyzję o rodzaju i formie wprowadzanych ograniczeń, o których mowa w ust. 1, podejmuje, z zastrzeżeniem
ust. 4, kierownik urzędu administracji publicznej, dyrektor generalny urzędu lub kierujący jednostką organizacyjną wykonującą zadania o charakterze publicznym, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa obywateli, zawiadamiając o tych ograniczeniach, w drodze ogłoszenia, na stronie podmiotowej urzędu lub jednostki, a także przez wywieszenie ogłoszenia w siedzibie urzędu lub jednostki.
§ 25. 1. Do odwołania nakazuje się udostępnienie, w celu zwalczania epidemii, nieruchomości, lokali i terenów, jeżeli
są one przewidziane w planie, o którym mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
2. Wojewoda, na podstawie informacji uzyskanej od właściwego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, informuje
właściciela o obowiązku udostępnienia nieruchomości, lokalu i terenu.
§ 26. 1. Do odwołania, w przypadku gdy przemieszczanie się następuje:
1) pieszo – jednocześnie mogą się poruszać osoby w odległości nie mniejszej niż 1,5 m od siebie:
a) chyba że zachowanie tej odległości nie jest możliwe ze względu na opiekę nad:
– dzieckiem do ukończenia 13. roku życia,
– osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osobą
z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub osobą, która ze względu na stan zdrowia nie może poruszać się samodzielnie,
b) z wyłączeniem osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących,
c) chyba że realizują obowiązek zakrywania ust i nosa zgodnie z § 27 ust. 1;
2) środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2475 i 2493 oraz z 2020 r. poz. 400, 462, 875 i 1378)
oraz pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą –
danym środkiem transportu albo pojazdem można przewozić, w tym samym czasie, nie więcej osób niż wynosi:
a) 50% liczby miejsc siedzących albo 30% liczby wszystkich miejsc siedzących i stojących określonych
w dokumentacji technicznej lub dokumentacji techniczno-ruchowej dla danego typu środka transportu albo pojazdu przy jednoczesnym pozostawieniu w środku transportu albo pojeździe co najmniej 50% miejsc siedzących
niezajętych – w ramach gminnych przewozów pasażerskich, komunikacji miejskiej, powiatowo-gminnych przewozów pasażerskich i powiatowych przewozów pasażerskich w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3, 4, 10 i 10a ustawy
z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym i przewozów pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą – wykonywanych wyłącznie
w obszarze czerwonym,
b) 100% liczby miejsc siedzących albo 50% liczby wszystkich miejsc siedzących i stojących określonych w dokumentacji technicznej lub dokumentacji techniczno-ruchowej dla danego typu środka transportu albo pojazdu przy
jednoczesnym pozostawieniu w środku transportu albo pojeździe co najmniej 50% miejsc siedzących niezajętych.
Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 1758
2. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się w odniesieniu do środków transportu specjalnego przeznaczonego do przewozu osób niepełnosprawnych.
3. Do odwołania zakazuje się przemieszczania statkiem powietrznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca
2002 r. – Prawo lotnicze pasażera:
1) którego temperatura ciała jest równa albo przekracza 38°C;
2) który nie złożył podczas odprawy oświadczenia o stanie zdrowia według wzoru udostępnionego przez przewoźnika
lotniczego;
3) który nie przestrzega obowiązku zakrywania ust i nosa przy pomocy maseczki.
§ 27. 1. Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695, 1087 i 1517), ust i nosa:
1) w środkach publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym, na statkach pasażerskich w żegludze krajowej w rozumieniu przepisów
o bezpieczeństwie morskim lub statkach żeglugi śródlądowej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia
21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, przeznaczonymi lub używanymi do przewozu osób oraz w pojazdach samochodowych, którymi poruszają się osoby niezamieszkujące lub niegospodarujące wspólnie;
2) w miejscach ogólnodostępnych, w tym:
a) na drogach i placach, na terenie cmentarzy, promenad, bulwarów, miejsc postoju pojazdów, parkingów leśnych,
b) na terenie nieruchomości wspólnych w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 532 i 568) oraz na terenie takich nieruchomości o innych formach posiadania,
c) w zakładach pracy oraz w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług
pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym,
lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek
biurowy lub socjalny,
d) w obiektach handlowych lub usługowych, placówkach handlowych lub usługowych i na targowiskach (straganach);
3) w trakcie sprawowania kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych, w budynku użyteczności publicznej przeznaczonym na potrzeby kultu religijnego oraz na cmentarzu.
2. Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania ust i nosa przy pomocy maseczki na statkach powietrznych
w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.
3. Obowiązku określonego w ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku:
1) pojazdu samochodowego, w którym przebywają lub poruszają się: jedna osoba albo jedna osoba z co najmniej jednym dzieckiem, o którym mowa w pkt 2, albo osoby zamieszkujące lub gospodarujące wspólnie;
2) dziecka do ukończenia 5. roku życia;
3) osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu:
a) całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim,
b) trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa;
4) osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach, zakładach, obiektach, placówkach
i targowiskach (straganach), o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c i d, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią
obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania;
5) kierującego środkiem publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia
2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym lub pojazdem samochodowym wykonującym zarobkowy przewóz osób,
jeżeli operator publicznego transportu zbiorowego albo organizator tego transportu w rozumieniu odpowiednio
art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 tej ustawy albo przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie zarobkowego przewozu osób
zapewniają oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu
art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 1758
6) kierującego statkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli urządzenie sterowe znajduje się w osobnym pomieszczeniu
albo armator statku zapewni oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność
w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
7) kierowców wykonujących przewozy drogowe w załodze;
8) sprawującego kult religijny podczas jego sprawowania;
9) żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych, a także funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, wykonujących zadania służbowe, stosujących środki ochrony
osobistej odpowiednie do rodzaju wykonywanych czynności;
10) osoby, której miejscem stałego lub czasowego pobytu są budynki użyteczności publicznej przeznaczone na potrzeby
wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej;
11) sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport;
12) osoby przebywającej na terenie lasu, parku, zieleńca, ogrodu botanicznego, ogrodu zabytkowego, rodzinnego ogródka
działkowego albo plaży;
13) jazdy konnej;
14) personelu lotniczego przebywającego w kabinie pilota;
15) uczniów i dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym oraz osób zatrudnionych w przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce oświatowej – na ich terenie, chyba że kierujący takim podmiotem postanowi inaczej.
4. Obowiązku określonego w ust. 1 nie stosuje się również podczas zawierania małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego albo przed duchownym.
5. Odkrycie ust i nosa jest możliwe w przypadku:
1) konieczności identyfikacji lub weryfikacji tożsamości danej osoby, a także w związku ze świadczeniem danej osobie
usług, jeżeli jest to niezbędne do ich świadczenia;
2) umożliwienia komunikowania się z osobą doświadczającą trwale lub okresowo trudności w komunikowaniu się;
3) spożywania posiłków lub napojów w lokalu, ogródku gastronomicznym, wydzielonej strefie gastronomicznej,
o których mowa w § 30 ust. 1 pkt 4;
4) spożywania posiłków lub napojów po zajęciu miejsca siedzącego w pociągu objętym obowiązkową rezerwacją
miejsc, w tym posiłków i napojów wydawanych na pokładzie pociągu.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, jest wymagane przedstawienie, na żądanie Policji, straży gminnej, a na
obszarze kolejowym, w pociągach oraz w pomieszczeniach przeznaczonych do obsługi podróżnych korzystających
z transportu kolejowego na dworcach kolejowych również na żądanie straży ochrony kolei, zaświadczenia lekarskiego lub
innego dokumentu potwierdzającego całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia psychiczne, niepełnosprawność intelektualną
w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim lub trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa.
Rozdział 4
Zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności
§ 28. 1. Do odwołania zakazuje się organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. –
Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 631), z wyłączeniem zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 albo decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 tej ustawy, przy czym:
1) maksymalna liczba uczestników nie może być większa niż 150 osób;
2) odległość pomiędzy zgromadzeniami nie może być mniejsza niż 100 m.
2. Uczestnicy zgromadzenia, o którym mowa w ust. 1, są obowiązani do zachowania odległości co najmniej 1,5 m
między sobą oraz do zakrywania ust i nosa, zgodnie z § 27 ust. 1.
3. Wojewoda, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach, albo organ gminy, w przypadku zgromadzeń organizowanych na
podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 tej ustawy, informuje państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o organizowanych zgromadzeniach niezwłocznie po wydaniu decyzji, o której mowa
w art. 26b ust. 1 tej ustawy, albo zawiadomieniu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 tej ustawy.
Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 1758
4. Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny może przedstawić wojewodzie, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach, albo
organowi gminy, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1
albo art. 22 ust. 1 tej ustawy, opinię w zakresie zagrożeń dla uczestników zgromadzenia i innych osób, w związku
z sytuacją epidemiczną w tej gminie. Opinia ta jest publikowana w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach podmiotowych właściwych organów oraz przekazywana organizatorowi zgromadzenia.
5. Organizator zgromadzenia jest obowiązany poinformować uczestników zgromadzenia o zasadach udziału
w zgromadzeniu, wynikających z ust. 1 i 2, oraz o treści opinii, o której mowa w ust. 4.
6. Wojewoda, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach, albo organ gminy, w przypadku zgromadzeń organizowanych na
podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 tej ustawy, wyznacza swojego przedstawiciela
do udziału w zgromadzeniu, jeżeli przewidywana liczba uczestników zgromadzenia przekracza 50 osób.
7. Przedstawiciel wojewody, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie decyzji, o której mowa
w art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach, albo przedstawiciel organu gminy, w przypadku zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 tej ustawy,
przy podejmowaniu działań określonych w art. 20 tej ustawy jest obowiązany do uwzględnienia wymogów określonych
w ust. 1 i 2 oraz uwarunkowań wynikających z opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, o której mowa
w ust. 4.
8. Zgromadzenia organizowane w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych mogą się odbywać:
1) w obszarze czerwonym pod warunkiem, że w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się:
a) w budynkach i innych obiektach kultu religijnego znajduje się nie więcej uczestników niż wynosi 50% obłożenia
budynku lub innego obiektu kultu religijnego, oprócz osób sprawujących kult religijny lub osób dokonujących
pochowania, lub osób zatrudnionych przez zakład lub dom pogrzebowy w przypadku pogrzebu, oraz że uczestnicy realizują obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących
kult religijny,
b) na zewnątrz, uczestnicy bez względu na odległość między sobą, realizują obowiązek zakrywania ust i nosa,
o którym mowa w § 27 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny;
2) na obszarze żółtym, pod warunkiem że, w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się w budynkach i innych obiektach
kultu religijnego, uczestnicy realizują obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, z wyłączeniem
osób sprawujących kult religijny, a w przypadku gdy to zgromadzenie odbywa się na zewnątrz, uczestnicy przebywają
w odległości nie mniejszej niż 1,5 m od siebie lub realizują obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa
w § 27 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny.
9. Do odwołania zakazuje się organizowania innych niż określone w ust. 1 imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich
rodzaju, z wyłączeniem:
1) imprez, spotkań i zebrań do:
a) 50 osób – w przypadku obszaru czerwonego,
b) 100 osób – w przypadku obszaru żółtego
– z wyłączeniem ich obsługi;
2) przyjęć ślubnych, konsolacji lub przyjęć komunijnych, a także innych przyjęć okolicznościowych do:
a) 50 osób – w przypadku obszaru czerwonego,
b) 75 osób – w przypadku obszaru żółtego
– z wyłączeniem ich obsługi.
10. Uczestnicy przyjęć ślubnych, konsolacji lub przyjęć komunijnych, a także innych przyjęć okolicznościowych mają
obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, do czasu zajęcia przez nich miejsc, w których będą spożywali posiłki lub napoje.
11. Ograniczenia liczby osób, o którym mowa w ust. 9 pkt 1, nie stosuje się w przypadku przeprowadzania egzaminów w ramach kształcenia w zawodach medycznych, konkursu na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, w tym
aplikacje prowadzone w formie aplikacji uzupełniających, a także egzaminów sędziowskich i egzaminów prokuratorskich.
Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 1758
Rozdział 5
Dodatkowe ograniczenia na obszarze czerwonym i obszarze żółtym
§ 29. 1. Do odwołania na obszarze czerwonym:
1) ustanawia się zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności:
a) związanej z organizacją, promocją lub zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, włączając działalności polegające na zarządzaniu i dostarczaniu pracowników do obsługi terenów
i obiektów, w których te imprezy mają miejsce (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 82.30.Z),
b) usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie
96.04.Z);
2) ustanawia się zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności polegającej na prowadzeniu wesołych miasteczek
i parków rozrywki (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.21.Z) oraz działalności parków rekreacyjnych (bez zakwaterowania) (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.29.Z);
3) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności polegającej na przygotowywaniu i podawaniu posiłków i napojów gościom
siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, spożywanych na
miejscu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.10.A) oraz związanej z konsumpcją
i podawaniem napojów (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.30) jest dopuszczalne od godziny
6.00 do godziny 22.00, pod warunkiem zapewnienia, aby:
a) w lokalu oraz w ogródku gastronomicznym rozumianym jako wyznaczone miejsce do sezonowego użytkowania
dla celów gastronomicznych, w których jest prowadzona ta działalność, lub w wydzielonej strefie gastronomicznej sali sprzedaży w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r.
o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni lub w ogródku gastronomicznym stacji paliw
w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 tej ustawy:
– znajdowała się nie więcej niż 1 osoba na 4 m
2
powierzchni dostępnej dla klientów, z wyłączeniem obsługi,
– klienci realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, do czasu zajęcia przez
nich miejsc, w których będą spożywali posiłki lub napoje,
b) obsługa realizowała obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1;
4) współzawodnictwo sportowe, zajęcia sportowe i wydarzenia sportowe są organizowane przez przedsiębiorców
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0) bez
udziału publiczności na obiektach, o których mowa w § 30 ust. 1 pkt 6;
5) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności twórczej związanej z wszelkimi zbiorowymi formami kultury i rozrywki (ujętej
w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 90.0) i działalności związanej z projekcją filmów lub nagrań wideo
w kinach, na otwartym powietrzu lub w pozostałych miejscach oraz działalności klubów filmowych (ujętej w Polskiej
Klasyfikacji Działalności w podklasie 59.14.Z) jest dopuszczalne:
a) w pomieszczeniach, w tym w klubach muzycznych i salach widowiskowo-sportowych, a także w amfiteatrach
oraz muszlach koncertowych, pod warunkiem:
– udostępnienia widzom lub słuchaczom co czwartego miejsca na widowni, z tym że nie więcej niż 25% liczby
miejsc, w przypadku braku wyznaczonych miejsc na widowni przy zachowaniu odległości 1,5 m pomiędzy
widzami lub słuchaczami,
– zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust
i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1,
b) na otwartym powietrzu pod warunkiem:
– zapewnienia, aby jednocześnie liczba widzów, słuchaczy, zwiedzających lub uczestników była nie większa
niż 100 osób,
– zachowania odległości co najmniej 1,5 m od innych osób przez wyznaczenie znakami poziomymi miejsc dla
publiczności uwzględniających zachowanie odległości 1,5 m,
Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 1758
– zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust
i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, chyba że zostanie zachowana odległość nie mniej niż 1,5 m od innych osób;
6) na siłowniach, klubach i centrach fitness znajdowała się nie więcej niż 1 osoba na 10 m
2
powierzchni dostępnej dla
klientów, przy zachowaniu odległości 1,5 m, z wyłączeniem obsługi; przepisu § 30 ust. 3 pkt 1 lit. d nie stosuje się.
2. Obowiązek udostępniania co czwartego miejsca, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a tiret pierwsze, oraz obowiązek
zachowania odległości, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a tiret pierwsze i lit. b tiret drugie i trzecie, nie dotyczy:
1) widza, który uczestniczy w wydarzeniach realizowanych w ramach działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 5,
z dzieckiem poniżej 13. roku życia;
2) widza, który uczestniczy w wydarzeniach realizowanych w ramach działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 5,
z osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub osobą, która ze względu na stan zdrowia nie może poruszać się samodzielnie;
3) osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących.
3. Czasowego ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje się do
realizacji usług polegających na przygotowywaniu i podawaniu żywności na wynos lub jej przygotowywaniu
i dostarczaniu.
§ 30. 1. Do odwołania na obszarze żółtym:
1) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności:
a) związanej z organizacją, promocją lub zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, włączając działalności polegające na zarządzaniu i dostarczaniu pracowników do obsługi terenów
i obiektów, w których te imprezy mają miejsce (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 82.30.Z),
jest dopuszczalne, pod warunkiem realizowania przez widzów lub klientów obowiązku zakrywania ust i nosa,
o którym mowa w § 27 ust. 1, a w przypadku innych niż organizowane na otwartym powietrzu: przedstawień,
spektakli, projekcji filmów lub nagrań wideo – także pod warunkiem udostępnienia widzom lub klientom nie
więcej niż połowy liczby miejsc,
b) związanej z organizacją, promocją lub zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, jest dopuszczalne, pod warunkiem realizowania przez widzów lub klientów obowiązku zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, oraz zapewnienia, aby w miejscu odbywania się imprezy znajdowała
się nie więcej niż 1 osoba na 4 m
2
powierzchni dostępnej dla uczestników, widzów lub klientów, z wyłączeniem
obsługi;
2) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności twórczej związanej z wszelkimi zbiorowymi formami kultury i rozrywki (ujętej
w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 90.0) i działalności związanej z projekcją filmów lub nagrań wideo
w kinach, na otwartym powietrzu lub w pozostałych miejscach oraz działalności klubów filmowych (ujętej w Polskiej
Klasyfikacji Działalności w podklasie 59.14.Z) jest dopuszczalne:
a) w pomieszczeniach, w tym w klubach muzycznych i salach widowiskowo-sportowych, a także w amfiteatrach
oraz muszlach koncertowych pod warunkiem:
– udostępnienia widzom lub słuchaczom co czwartego miejsca na widowni, z tym że nie więcej niż 25% liczby
miejsc, w przypadku braku wyznaczonych miejsc na widowni przy zachowaniu odległości 1,5 m pomiędzy
widzami lub słuchaczami,
– zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust
i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1,
b) na obiektach sportowych na otwartym powietrzu (otwartych lub półotwartych, z miejscami siedzącymi dla
widzów lub bez) pod warunkiem:
– udostępnienia co czwartego miejsca na widowni, w rzędach naprzemiennie, w przypadku braku wyznaczonych miejsc na widowni przy zachowaniu odległości 1,5 m, z tym że nie więcej niż 25% liczby miejsc przewidzianych dla publiczności,
– zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust
i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1,
Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 1758
c) na otwartym powietrzu pod warunkiem:
– zapewnienia, aby jednocześnie liczba widzów, słuchaczy, zwiedzających lub uczestników była nie większa
niż 100 osób,
– zachowania odległości co najmniej 1,5 m od innych osób przez wyznaczenie znakami poziomymi miejsc dla
publiczności uwzględniających zachowanie odległości 1,5 m,
– zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa,
o którym mowa w § 27 ust. 1, chyba że zostanie zachowana odległość nie mniej niż 1,5 m od innych osób;
3) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z) jest dopuszczalne, pod warunkiem realizowania przez widzów lub klientów
obowiązku zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1;
4) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności polegającej na przygotowywaniu i podawaniu posiłków i napojów gościom
siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, spożywanych na
miejscu (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.10.A) oraz związanej z konsumpcją
i podawaniem napojów (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 56.30) jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby:
a) w lokalu oraz w ogródku gastronomicznym rozumianym jako wyznaczone miejsce do sezonowego użytkowania
dla celów gastronomicznych, w których jest prowadzona ta działalność, lub w wydzielonej strefie gastronomicznej sali sprzedaży w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r.
o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni lub w ogródku gastronomicznym stacji paliw
w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 8 tej ustawy:
– znajdowała się nie więcej niż 1 osoba na 4 m
2
powierzchni dostępnej dla klientów, z wyłączeniem obsługi,
– klienci realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, do czasu zajęcia przez
nich miejsc, w których będą spożywali posiłki lub napoje,
b) obsługa realizowała obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1;
5) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności polegającej na prowadzeniu wesołych miasteczek i parków rozrywki (ujętej
w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.21.Z) oraz działalności parków rekreacyjnych (bez zakwaterowania) (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 93.29.Z) jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby jednoczesna liczba osób korzystających była nie większa niż 1 osoba na 10 m
2
powierzchni wesołego miasteczka, parku rozrywki lub parku rekreacyjnego, bez uwzględnienia parkingów;
6) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
oraz przez inne podmioty działalności związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0) polegającej na organizacji współzawodnictwa sportowego, zajęć sportowych i wydarzenia sportowego jest dopuszczalne, pod warunkiem zapewnienia, aby:
a) na stadionach i boiskach w zakresie organizacji współzawodnictwa sportowego seniorów w rozgrywkach prowadzonych przez polski związek sportowy w drugiej i trzeciej klasie rozgrywkowej oraz Pucharze Polski lub ligę
zawodową działającą w najwyższej klasie rozgrywkowej w sporcie piłka nożna oraz na stadionach oraz przy wykorzystaniu infrastruktury zewnętrznej do uprawiania sportów motorowych w zakresie organizacji współzawodnictwa sportowego w rozgrywkach prowadzonych przez polski związek sportowy w drugiej klasie rozgrywkowej
oraz przez ligę zawodową działającą w najwyższej klasie rozgrywkowej w sporcie żużlowym,
b) w zajęciach lub wydarzeniach sportowych oraz współzawodnictwie sportowym z wyłączeniem pól golfowych,
kortów tenisowych, stajni, stadnin i torów wyścigowych dla koni, infrastruktury do sportów wodnych
i lotniczych, których nie dotyczą ograniczenia co do maksymalnej liczby osób, uczestniczyło nie więcej niż
250 uczestników jednocześnie, nie licząc osób zajmujących się obsługą wydarzenia,
c) na basenach
– udostępniono publiczności co czwarte miejsce na widowni, w rzędach naprzemiennie, z tym że nie więcej niż 25%
liczby miejsc przewidzianych dla publiczności, w przypadku braku wyznaczonych miejsc na widowni przy zachowaniu odległości 1,5 m, z tym że nie więcej niż 25% liczby miejsc przewidzianych dla publiczności;
7) na siłowniach, klubach i centrach fitness znajdowała się nie więcej niż 1 osoba na 7 m
2
powierzchni dostępnej dla
klientów, przy zachowaniu odległości 1,5 m, z wyłączeniem obsługi, przepisu ust. 3 pkt 1 lit. d nie stosuje się.
Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 1758
2. Obowiązek udostępniania co czwartego miejsca, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a tiret pierwsze i lit. b tiret
pierwsze oraz pkt 6, oraz obowiązek zachowania odległości, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a tiret pierwsze, lit. b tiret
pierwsze i lit. c tiret drugie i trzecie, nie dotyczy:
1) widza lub słuchacza, który uczestniczy w wydarzeniach realizowanych w ramach działalności, o których mowa
w ust. 1 pkt 2 lub 6, z dzieckiem poniżej 13. roku życia;
2) widza lub słuchacza, który uczestniczy w wydarzeniach realizowanych w ramach działalności, o których mowa
w ust. 1 pkt 2 lub 6, z osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, osobą z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub osobą, która ze względu na stan zdrowia nie może
poruszać się samodzielnie;
3) osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących.
3. W przypadkach i na obiektach, o których mowa w ust. 1 pkt 6:
1) podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu, organizator wydarzenia sportowego lub zajęć sportowych (w przypadku zajęć poza obiektem sportowym oraz niezwiązanych z wydarzeniem sportowym):
a) weryfikuje liczbę osób uczestniczących w zajęciach sportowych, wydarzeniu sportowym, korzystających
z obiektu sportowego lub sprzętu sportowego,
b) dezynfekuje szatnie i węzły sanitarne,
c) zapewnia osobom uczestniczącym w zajęciach sportowych, wydarzeniu sportowym, lub korzystającym z obiektu
sportowego lub sprzętu sportowego środki do dezynfekcji rąk i sprzętu sportowego,
d) dezynfekuje urządzenia i sprzęt sportowy po każdym użyciu i każdej grupie korzystających,
e) zapewnia 15-minutowe odstępy między wchodzącymi i wychodzącymi uczestnikami zajęć sportowych, wydarzeń
sportowych lub korzystających z obiektu sportowego lub sprzętu sportowego lub w inny sposób ogranicza kontakt pomiędzy tymi osobami;
2) osoby uczestniczące w zajęciach sportowych lub wydarzeniu sportowym oraz korzystające z obiektu sportowego lub
sprzętu sportowego są obowiązane do dezynfekcji rąk, wchodząc i opuszczając obiekt, wydarzenie sportowe lub zajęcia sportowe.
4. Na terenie obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, widz lub uczestnik jest obowiązany:
1) realizować obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1, do czasu zajęcia przez niego miejsca oraz
podczas poruszania się na terenie tych obiektów lub na terenie prowadzenia tej działalności;
2) zachować 1,5 m odległości od innego widza lub uczestnika – w przypadku obiektów bez oznaczonych miejsc lub gdy
działalność jest prowadzona na otwartym powietrzu.
5. Sprzedaż biletów dla publiczności, która uczestniczy w wydarzeniach realizowanych w ramach działalności,
o których mowa w ust. 1 pkt 6, jest prowadzona wyłącznie drogą elektroniczną.
Rozdział 6
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 31. Do dnia 16 października 2020 r. liczba uczestników przyjęć ślubnych, konsolacji lub przyjęć komunijnych,
a także innych przyjęć okolicznościowych wynosi do:
1) 50 osób – w przypadku obszaru czerwonego,
2) 100 osób – w przypadku obszaru żółtego
– z wyłączeniem ich obsługi.
§ 32. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1356, z późn. zm.4)
).

4) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2020 r. poz. 1393, 1425, 1484, 1505, 1535, 1573, 1614, 1654
i 1687.
Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 1758
§ 33. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 10 października 2020 r., z wyjątkiem:
1) § 28 ust. 9 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 17 października 2020 r.;
2) § 15, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki
Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 1758
Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 9 października 2020 r. (poz. 1758)
WYKAZ POWIATÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W OBSZARZE CZERWONYM
1) aleksandrowski i miasto na prawach powiatu Grudziądz w województwie kujawsko-pomorskim;
2) bartoszycki, działdowski, iławski i ostródzki w województwie warmińsko-mazurskim;
3) bełchatowski, wieluński i miasto na prawach powiatu Piotrków Trybunalski w województwie łódzkim;
4) białostocki, miasto na prawach powiatu Suwałki i zambrowski w województwie podlaskim;
5) dębicki i mielecki w województwie podkarpackim;
6) janowski, łęczyński i włodawski w województwie lubelskim;
7) kartuski, kościerski, pucki, słupski i miasto na prawach powiatu Sopot w województwie pomorskim;
8) kielecki i miasto na prawach powiatu Kielce w województwie świętokrzyskim;
9) kłobucki w województwie śląskim;
10) krotoszyński, międzychodzki, rawicki i wolsztyński w województwie wielkopolskim;
11) limanowski, myślenicki, nowotarski, suski i tatrzański w województwie małopolskim;
12) miasto na prawach powiatu Koszalin w województwie zachodniopomorskim;
13) oleski w województwie opolskim;
14) otwocki i szydłowiecki w województwie mazowieckim.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

• Kabaret Ciach. NOWOŚĆ, 2024! Stereotyp płciowy, Idealna teściowa, ciapa w kinie
• Grzegorz Brown. Konferencja prasowa
• Komórki macierzyste są warte dosłownie jak ZŁOTO
• Najnowsze z onet.pl
• Kto nie chce pracować, niech też nie je!
• Prawda o szczepionkach
• Ziemia wciąż zadziwia i fascynuje. Znaleziono szkielet ludzki. Wiek datuje się na 600 milionów lat
• Zupa Biała rodem z Jugosławii. Proste, smaczne danie
• Wirtualna Polska. Nowe artykuły
• Ten smalec jest inny. Zrób to, zaskocz rodzinę. Pychota!
• Smaczne naleśniki z cukinią. Tanie, zdrowe, dietetyczne
• Dowcip na Sylwestra
• Kabaret. Jak Policja Sprawdza Przestrzeganie Kwarantanny. Jurki
• Najpiękniejsze piosenki wigilijne, na Boże Narodzenie
• Kupa śmiechu. To lepsze niż kawały
• Zuzanna. Oryginalne życzenia urodzinowe Masz ciekawy prezent na urodziny dla Zuzi